کیستیک هیگروما / سونوگرافی در ستارخان

کیستیک هیگروما ،یک کیسه پر از مایع (کیست) است که بیشتر اوقات به دلیل ناهنجاری یا انسداد سیستم لنفاوی روی گردن کودک ایجاد می‌شود.

سیستم لنفاوی گروهی از بافت‌ها و اندام‌ها است که مایع لنفاوی (مایع آبکی پر از گلبول‌های سفید) را از طریق: جریان خون و سیستم گردش خون برای حذف مواد زائد و سموم حرکت می‌دهد.

این رشد (کیست) که به نام‌های لنفانژیوم کیستیک و ناهنجاری لنفاوی ماکروسیستیک نیز شناخته می‌شود.

اغلب یک ضایعه مادرزادی لنفاوی بسیاری از حفره‌های کوچک (چند تکه‌ای) است که می‌تواند : در هر جایی ایجاد شود، اما به طور کلاسیک در مثلث خلفی چپ گردن و زیر بغل دیده می‌شود.

هیگرومای کیستیک می‌تواند در دوران بارداری در سونوگرافی یا پس از تولد نوزاد به صورت برآمدگی زیر پوست ظاهر شود.

به دلیل انسدادی که در سیستم لنفاوی در ناحیه گردن نوزدان ایجاد می‌شود، یک برآمدگی زیر پوستی ایجاد می‌شود. به آن کیستیک هیگروما می‌گویند.

اگر هیگروما در دوران بارداری ظاهر شود، خطر سقط جنین یا مرده زایی وجود دارد.

علائم هیگرومای کیستیک چیست؟

علائم هیگرومای کیستیک بر اساس اندازه و محل کیسه پر از مایع (کیست) متفاوت است. علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• برآمدگی زیر پوست
• پوست روی کیست دارای رنگ آبی است.
• کیست نرم است.
• کیست اغلب روی گردن ظاهر می‌شود، اما می‌تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود.
• اندازه کیست از دانه انگور تا گریپ فروت متغیر است و می‌تواند با رشد کودک اندازه آن افزایش یابد.

علائم شدید هیگرومای کیستیک عبارت هستند از:

• از نظر فیزیکی بخشی از بدن را تغییر شکل می‌دهد.
• آسیب استخوان یا اندام
• مشکلات تغذیه
• دشواری تنفس (انسداد راه هوایی)
• خونریزی
• عفونت

تشخیص

1. معاینه فیزیکی: پزشک با مشاهده و لمس توده نرم و بدون درد در ناحیه گردن یا زیر بغل، ممکن است به وجود کیست هیگروما مشکوک شود.
2. سونوگرافی: این روش تصویربرداری غیرتهاجمی برای تایید تشخیص و بررسی اندازه و موقعیت کیست استفاده می‌ شود.
3. MRI یا CT اسکن: برای بررسی دقیق‌تر ساختار کیست و ارتباط آن با بافت‌ های اطراف.
4. تشخیص قبل از تولد: در برخی موارد، کیست هیگروما ممکن است در طول سونوگرافی دوران بارداری تشخیص داده شود.

درمان

1. جراحی: رایج‌ ترین روش درمان، برداشتن کامل کیست از طریق جراحی است.
2. اسکلروتراپی: تزریق مواد اسکلروزان به داخل کیست برای کوچک کردن آن.
3. درناژ: در برخی موارد، تخلیه مایع داخل کیست می‌تواند کمک‌کننده باشد، اما معمولاً کیست دوباره پر می‌شود.
4. لیزر درمانی: در برخی موارد، استفاده از لیزر برای کوچک کردن کیست موثر است.
5. درمان دارویی: در موارد خاص، داروهایی مانند سیلدنافیل یا پروپرانولول ممکن است تجویز شوند.
6. پیگیری منظم: در برخی موارد، به ویژه اگر کیست کوچک باشد، ممکن است پزشک توصیه به پیگیری و نظارت منظم کند.

بازدیدها: 5